หลักการทั่วไป ของ ISO 8601

  • ค่าของวันที่และเวลาจะถูกจัดอันดับ จากมากที่สุดไปยังน้อยที่สุด นั่นคือ ปี เดือน วันที่ของเดือน ชั่วโมง นาที วินาที และเศษของวินาที การจัดอันดับการนำเสนอเช่นนี้สอดคล้องกับการจัดอันดับตามเวลา เว้นแต่ว่าการนำเสนอนั้นเกี่ยวข้องกับจำนวนปีที่ติดลบ
  • ค่าของวันที่และเวลาแต่ละตัว มีจำนวนหลักของเลขโดดที่แน่นอน หากจำนวนหลักไม่ครบให้เติม 0 ข้างหน้าจนครบ
  • การนำเสนอสามารถกระทำได้สองรูปแบบ หนึ่งคือ รูปแบบพื้นฐาน โดยใช้เครื่องหมายคั่นน้อยหรือไม่ใช้เลย สองคือ รูปแบบขยาย โดยจะมีเครื่องหมายเพิ่มเติมเข้ามาเพื่อเพิ่มความสามารถในการอ่านโดยมนุษย์ [2] เครื่องหมายคั่นที่ใช้ระหว่างค่าวันที่คือยัติภังค์ (-) และทวิภาค (:) สำหรับค่าเวลา ตัวอย่างเช่น วันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 2009 จะเขียนเป็น "20090106" ในรูปแบบพื้นฐานและ "2009-01-06" ในรูปแบบขยาย รูปแบบขยายมักจะเป็นที่นิยมมากกว่ารูปแบบพื้นฐาน ด้วยเหตุผลที่นอกเหนือจากความสามารถในการอ่านแล้ว แต่ยังเป็นเพราะการปรากฏของรูปแบบพื้นฐานบางค่าอาจทำให้เกิดความกำกวม หรือถูกมองว่าไม่เป็นมาตรฐาน
  • การลดความเจาะจงของวันเวลา ค่าของตัวเลขสามารถตัดออกจากการนำเสนอวันที่ในรูปแบบใดก็ได้ แต่จะต้องตัดออก จากนัยสำคัญน้อยที่สุดไปมากที่สุด ตัวอย่างเช่น "2004-05" คือวันที่มาตรฐานตาม ISO 8601 หมายถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2004 ไม่ได้หมายถึงวันที่ 5 ของเดือนที่ไม่ทราบใน ค.ศ. 2004
  • เมื่อวันเวลาต้องการความแม่นยำมากขึ้น มาตรฐานนี้รองรับการเพิ่ม เศษทศนิยม ไปยังค่าเวลาที่เล็กที่สุดในการนำเสนอนั้น